Leen Jonker en Tannetje van Wouwe trouwen op 15 december 1939 in Brouwershaven op Schouwen en Duiveland. Dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit en gaat Leen in het verzet. Na vier lange jaren onderdrukt te zijn door de Duitsers wenst hij een beter leven voor zijn gezin en wil hij vrij zijn. Samen met zijn broer en een aantal Engelse piloten en verzetsmensen wil hij ontsnappen van het geïsoleerd liggende eiland om op het vijf kilometer verderop gelegen Noord-Beveland geallieerden te gaan helpen. Wat dat voor consequenties heeft, hadden de mannen nooit kunnen voorzien. Tien Zeeuwse mannen en een Armeense officier - die weet te ontsnappen - worden opgepakt. De vergelding van de bezetters is verschrikkelijk: de mannen worden gemarteld en tijdens een Standgericht veroordeeld tot ophanging. Hun vrouwen, kinderen en familieleden worden daarna verdreven uit hun huizen.