Iemand die ik kende is het dappere, inspirerende en verhelderende verhaal van Wendy Mitchell. Zij is een jonge vrouw die op 58-jarige leeftijd de diagnose van vroege Alzheimer krijgt. Ze wordt op deze manier geconfronteerd met de meest diepzinnige vragen over het leven en haar identiteit. En ze moet noodgedwongen afscheid nemen van de vrouw die ze was. Haar veeleisende baan bij de National Health Service, haar vermogen om te rijden, koken en hard te lopen en haar onafhankelijkheid verdwijnen langzaam maar zeker. Mitchells verhaal is ontroerend, filosofisch, oprecht en uiteindelijk ook hoopvol. Iemand die ik kende is een hartverscheurend eerbetoon aan alle mensen die zichzelf langzaam maar zeker verliezen aan dementie. Het is een hoopvol relaas voor alle dierbaren die betrokken raken bij deze ziekte en geeft een eerlijk, bijzonder en glashelder beeld van de wereld van Alzheimer.